ریشه‌های ناامنی اجتماعی در روایات 

هر پدیده ای که در جامعه شکل می گیرد، معلول علت های گوناگونی است. ناامنی اجتماعی هم یکی از این پدیده ها است که ریشه در علل گوناگون و مختلفی دارد. بشر ممکن است با کاوش خود در مسایل اجتماعی بتواند به برخی از این علت ها دست یابد اما مسلما برقراری ارتباط با منبع اصلی دانش که قرآن و روایات اهل بیت است می تواند ریشه هایی دقیق تر و عمیق تری را به ما بنمایاند. در قسمت قبل به برخی از این ریشه ها اشاره شد.

1ـ ناسپاسی نعمت های خداوند

2ـ بی دینی و گناه

3ـ دوری از ایمان و اعمال شایسته  

حال به ادامه این ریشه ها می پردازیم

4ـ ظلم

از آیات قرآن برمی آید که یکی دیگر از ریشه های ناامنی، ظلم و ستم است. در آیه 82 سوره انعام می خوانیم :الَّذینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبِسُوا إیمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ؛ آنها كه ایمان آوردند و ایمان خود را با ستم نیالودند، ایمنى و امنیت تنها از آن آنهاست و آنها هدایت یافتگانند  این آیه به ما می آموزد که آمیخته ای از «ایمان» و «عدالت»، امنیت واقعی را در جامعه شکل خواهد داد و بدون هر یک از آنها امنیت به خطر خواهد افتاد و ناامنی رشد فزاینده ای خواهد داشت. بنابر این آیه، نه مؤمنانِ ظالم، می توانند جامعه سرشار از امنیت بسازند و نه عدالت خواهان بی ایمان. پس باید مراقب بود که داشتن ایمان به خدا ما را آنچنان مغرور نسازد که از جاده عدالت خارج شویم و ظلم و ستم را در جامعه خود نهادینه سازیم ظلم و ستم هم می تواند از ناحیه حکومت ها شکل گیرد و هم می تواند از ناحیه خود مردم صورت پذیرد که هر دو سبب ناامنی خواهد بود. ظلم حکومت به مردم، از آنان چهره هایی آزرده و آسیب پذیر می سازد که در نهایت ممکن است، عقده‌هاشان در امنیت اجتماعی ظهور و بروز کند. چنین ظلمی گاه خواسته و گاهی هم ناخواسته شکل می گیرد.